Campiello - Berducedo 10 september

Geen paniek volgers, het was vandaag een prachtige, lange en hete dag en ik heb te weinig energie over op mijn mobiel.
Vanmorgen om half 8 vertrokken voor de langste en zwaarste etappe tot nu toe, Ruta Hospitales. Vanaf Borres gaat het gestaag bergop maar eigenlijk is dat elke morgen zo.
Het is mistig en als ik een bocht om kom, zit er een meisje midden op het pad uit te rusten. We begroeten elkaar met Bon Camino en gaan vervolgens op het Engels over waarna gauw genoeg blijkt dat zij ook uit Nederland komt. Ze hoort dat ik uit Limburg kom en zegt dat haar moeder uit Baarlo komt. Oh zeg ik, uit Baolder waarop zij, nee uit Baarlo😄. Zij wonen nu in Delft.
We lopen samen steeds hoger maar zij heeft net gerust en ik ga er nu even bij zitten. Als ik op ongeveer 1.000 meter hoogte ben, verdwijnt de mist en opent zich een prachtige bergwereld die ik alleen maar kan beschrijven aan de hand van foto's. Het is dan rond half twaalf en vervolgens blijft het gedurende 4 uren op en af gaan tussen de 1.100 en 1.200 meter waarbij ik langs de restanten van de vroegere ziekenhuizen kom.
Rond 4 uur ben ik weer in de "bewoonde" wereld, in Lago waar een bar zou moeten zijn, maar niet dus. Ik loop met een Argentijns echtpaar en die spreken Spaans. Zij bellen bij een huis aan en zodoende hebben we weer voldoende water voor de laatste 4 km. Zij zijn mij dit als dank verschuldigd vinden zij, omdat ik ze onderweg heb terug gefloten toen ze het verkeerde pad waren ingeslagen.
Om even na vijf ben ik in Berducedo waar ik in alberque Casa Marques eerst een halve liter ijskoude cola bestel om de vocht- en suikerhuishouding weer op peil te brengen.
Het was een mooie en onvergetelijke ervaring maar ook zwaar, mede door de warmte (ongeveer 27 graden).