Van O Pedrouzo naar Santiago de Compostela.

Mijn albergue in O Pedrouzo ligt zo'n 700 meter van de route en na een blik op Maps besluit ik niet terug te lopen maar langs de doorgaande weg te gaan die na 4 km. de route kruist. Achteraf blijkt dat ik daardoor wel de "Biergarten" heb gemist waarvan ik in 2018 een foto heb gemaakt met Szimona en Lenie en waar ik nu graag een stempel had gehaald. Rond Lavacolla wordt de stilte verstoord door het geluid van vliegtuigen, met een grote boog loop ik om het vliegveld heen richting Monte de Gozo van waaraf in de verte de torens van de kathedraal te zien zijn. Vanaf hier is het nog ongeveer 5 km.

Rond 1 uur hoor ik de doedelzak en weet ik dat ik mijn doel hebt bereikt. Na een foto ter bevestiging loop ik meteen door naar het pelgrimsbureau waar er maar 9 mensen voor mij zijn. Hoe anders was dat in 2018 maar nu moet je je dan ook van te voren op internet aanmelden. De mevrouw aan de balie laat ik mijn 4 stempelkaarten zien en een lichte paniek is op haar gezicht af te lezen. Vervolgens wordt ik naar de chef van de vrijwilligers gebracht en na een korte uitleg weet hij de administratie af te handelen en staat op mijn afstandscertificaat vertrekplaats Horst.

Hierna nog even de trap op naar de Huiskamer van het Genootschap voor een kopje koffie, de foto laat ik morgen wel maken als ik gedoucht ben en daarna naar mijn hostel dat om de hoek blijkt te liggen.

Ik tref Paul rond 8 uur op het plein maar hij loopt morgen door naar Finisterra (wat ik niet had begrepen) en wil het niet laat maken en daarom geen "Farewell party". Ik slenter nog even door de drukte van de stad en over het kermisterrein en besluit om terug te gaan naar mijn hostel.

A mañana.